Spring naar inhoud

Groene kerk

groene-boomGroene overweging op basis van Lucas 12, 22-32

Door Ds. Otto Sondorp - Groene kerkendag 2015

Jezus zei tegen zijn leerlingen: ‘Om deze reden zeg ik tegen jullie: maak je geen zorgen over jezelf en over wat je zult eten, noch over je lichaam en over wat je zult aantrekken. Want het leven is meer dan voedsel en het lichaam meer dan kleding.

Kijk naar de raven: ze zaaien niet en oogsten niet, ze hebben geen voorraadkamer en geen schuur, het is God die ze voedt. Hoeveel meer zijn jullie niet waard dan de vogels! Wie van jullie kan door zich zorgen te maken één el aan zijn levensduur toevoegen? Als jullie dus zelfs het geringste al niet kunnen, waarom maken jullie je dan zorgen over de rest?

Kijk naar de lelies, kijk hoe ze groeien. Ze werken niet en weven niet. Ik zeg jullie: zelfs Salomo ging in al zijn luister niet gekleed als een van hen.  Als God het groen dat vandaag nog op het veld staat en morgen in de oven gegooid wordt al met zo veel zorg kleedt, met hoeveel meer zorg zal hij jullie dan niet kleden, kleingelovigen?

Ook jullie moeten niet nadenken over wat je zult eten en wat je zult drinken, en jullie moeten je niet door zorgen laten kwellen.  De volken van deze wereld jagen die dingen na, maar jullie Vader weet dat je ze nodig hebt.  Zoek liever zijn koninkrijk, en die andere dingen zullen je erbij gegeven worden. Vrees niet, kleine kudde, want jullie Vader heeft jullie het koninkrijk willen schenken.

 

~

Beste mensen,

We leven liturgische gesproken in een groene tijd. Deze stola is daar het teken, een kenteken van. De kleur groen duidt in de kerkelijke traditie van oudsher op: de hoop, vrede, groei, toekomst, het goede leven. Groen drukt verwachting uit: ‘Eens komt de grote zomer’. Als je dat laatste hoort, zou je er op een dag als vandaag cynisch van worden: die grote zomer. Zou dat hetzelfde kunnen zijn als de grote opwarming, waar onze aarde nu mee te maken heeft? Waaronder die aarde zucht en steunt en kreunt. Die goede, groene aarde, die ooit bedoeld was om als mensen samen te leven op een goeie manier.

We maken ons niet alleen vandaag zorgen om die aarde, om onze goede aarde, om wat er door God gegeven groeit en bloeit, gegeven in Zijn schepping, die uitweg uit het niks, uit de oerchaos. Groen, het vaste land werd zo een belofte van vrede, van toekomst, het goede leven. Ook dat, waar het nog niet is, zal het gegeven worden: een grote zomer, een oprecht groene tijd. Gegeven in Zijn hand.

Maar we mogen wel wat doen! Want zegt Lucas: richt je je daarop: zoek liever Zijn Koninkrijk. Wat wil dat zeggen? Wat is dat voor koninkrijk, waar we als Groene kerk naar moeten zoeken? Nergens wordt een duidelijke omschrijving van dat koninkrijk gegeven. Maar als je alles samenvat betekent het de koninklijke macht van God die zal heersen op aarde. Jezus wist dat, verkondigde dat in woord en daad, was zelf een afspiegeling van dat koninkrijk. Hij laat het zien en horen: het wordt in vele verhalen getekend, in de liefdedaden en woorden van Jezus. Denk aan de bergrede, de zaligsprekingen, waaruit gerechtigheid opdoemt, opheffen van verschillen tussen arm en rijk, bieden van genezing, ontdekken van de kracht van de liefde.

Dat allemaal als tegenbeweging tegen mensen, die zich laten leiden door eigenbelang, ongebreidelde groei, machtsopeenhoping. Juist wat al die nadelige effecten op ons klimaat veroorzaakt. In de bijbelse taal: de volken jagen die dingen na: hebben vooral zorg om wat je zult eten en drinken. Zijn daar als het ware op gericht. En die zorg ontspoort, zorg voor donkergroen, als groei te groot wordt, als eigenbelang prevaleert, als het cynisme van grote multinationals de duidelijke doelen laat zien: niet, het is genoeg, niet: maak je geen zorgen om de dag van morgen, maar plannen en opstapelen van rijkdom te koste van anderen.

Vandaar zijn we samen Groene kerk. Goed dat die er is, groen als die grote zomer, een kerk die het koninkrijk van God zoekt en die dat stapje voor stapje doet. Op kleine schaal, niet spectaculair, maar het maakt uit, al die verhalen, al die kleine woorden en daden waarover we vandaag zullen horen: ze maken het verschil. Vandaag is er een klein groen begin van hoop. Het mag ook klein beginnen.

In Matteus klinkt het ergens zo: ‘Waarop lijkt het koninkrijk van God en waarmee zal ik het vergelijken? Het lijkt op een zaadje van de mosterdplant dat iemand meenam en in zijn tuin zaaide, waarna het groeide en een grote struik werd, waar de vogels van de hemel in de takken kwamen nestelen.

Hoe groen wil je het hebben?

 

Ds. Otto Sondorp