Spring naar inhoud

Vandaag staan we speciaal stil bij de hongerdoek van Vastenactie. De hongerdoek van dit campagnejaar is gemaakt door de Nigeriaanse kunstenaar Emeka Udemba, en hij stelt met zijn kunstwerk drie vragen:

Wat is voor ons heilig?
Wat raken we niet aan?
Wat is het leven ons waard?

Indringende vragen. En als ik eerlijk ben vind ik het ook niet zo gemakkelijk om deze vragen te beantwoorden. Wat is voor mij heilig? Toen ik hierover nadacht was mijn eerste antwoord: zelf verbind ik heilig met God en met kwetsbaar leven. Ik kan natuurlijk niet voor u invullen wat voor u heilig is. 

lees verder "Wat is ons heilig?"

Begin 2023 organiseerden het Nederlands Dagblad en GroeneKerken een wedstrijd uit voor de beste Groene preek:
Wat heeft de Bijbel te zeggen over klimaat en duurzaamheid?
Kun jij op een originele en aansprekende manier bijbelteksten of bijbelverhalen verbinden aan de huidige klimaatcrisis en thema’s als duurzaam leven?
Hoe kun jij laten zien dat het christelijk geloof en de Bijbel veel te zeggen hebben over duurzaamheid?
De jury heeft gesproken. Zowel het Nederlands Dagblad als GroeneKerken doen verslag. Mooie resultaten.

Gemeente van Christus,
De twee Bijbelteksten die wij net hoorden, omvatten alle aspecten van het thema van deze “Groene Viering”: het falen van ons Westerse, met name christelijke mensen dat heel de wereld in de steeds sneller voortdenderende klimaatramp terecht heeft gebracht, Bijbelse handvaten, idealen en denkpatronen waarmee wij haar moeten proberen te tackelen en ook fragmenten voor een fundament voor hoop. Alleen weet ikzelf in alle eerlijkheid niet of ik “hoop” nog met enige overtuiging kan delen, tenminste als je denkt dat dat begrip enige zeggenschap over de kans van een goede afloop voor ons mensen heeft. lees verder "Klimaatrechtvaardigheid"

Wat heeft de Bijbel te zeggen over klimaat en duurzaamheid?
Kun jij op een originele en aansprekende manier bijbelteksten of bijbelverhalen verbinden aan de huidige klimaatcrisis en thema’s als duurzaam leven?
Hoe kun jij laten zien dat het christelijk geloof en de Bijbel veel te zeggen hebben over duurzaamheid?

Laat je stem horen en doe mee met de wedstrijd.
Je kunt je preek tot en met 5 juni 2023 insturen.
De GroenePreek-wedstrijd is een samenwerking van het Nederlands Dagblad en GroeneKerken.

Hoe nu verder met ons? Het lied , Mens op aarde, loopt uit op deze indringende vraag. Maar die vraag kwam ook in alle scherpte op me af toen ik Broze Aarde las en herlas. Zeker de fragmenten over de dag des oordeels of wrake laten weinig ruimte voor verandering. In alle toonaarden gaat het over schuld, onze schuld. Die zwaarte doet me sterk denken aan Knielen op een bed violen en de gereformeerde wereld van de zwarte kousen. Het eindigt ook met een wanhopige bede: spaar ons. Het contrast met de beloftevolle tekst uit Micha kan bijna niet groter zijn. lees verder "Broze Aarde"

We staan stil bij het thema: Lechajim – op het leven. Het heeft iets bizars: een viering over het leven terwijl ons menselijk leven is blootgesteld aan een golf van verspreiding van een dodelijk virus. Die golf vlakt al een poosje af, maar terugkeren naar ons normale leven is er nog niet bij.

Het verschijnsel “leven” op Aarde is iets heel bijzonders. Voor zover wij weten is het uniek, al kunnen we ons voorstellen dat we niet alleen zijn in het heelal. Als je er, zoals wijzelf, deel van uitmaken is er reden om dankbaar te zijn, en ook verwonderd. “God zag dat het goed was”, zegt ons scheppingsverhaal.
Het leven is niet altijd een lolletje. Het Corona-virus kan ons de adem ontnemen. Wij mensen zijn vaak geen lolletje voor de rest van het leven. Daar kan de steeds meer verstikte natuur van getuigen. Leven vraagt om respect, om eerbied, baart zorg - angst, soms. We weten van de kwetsbaarheid van onszelf en van de biosfeer. De dankbaarheid overheerst vandaag. We hebben, ondanks alles, veel te vieren, een week na Pasen. Dus toch: “Op het leven” – Lechajim.

lees verder "Lechajim!"

God legt een tuin aan. Daar mag de mens leven. Een omheinde ruimte, een lusthof, afgescheiden van de rest van de aarde. We denken het verhaal te kennen. De mensen aten van de verboden vrucht en werden gestraft. Verbannen uit het paradijs... Hadden ze dat nou maar niet gedaan...

Maar: de kennis van goed en kwaad, dat is de volwassenheid.
Wie nog geen kennis heeft van goed en kwaad is een kind.
Het hoort bij onze volwassenheid om te weten waar onze grenzen liggen. Om je te kunnen beperken ter wille van een groter goed. Wie geen grenzen kent, is nog niet volwassen en moet tegen zichzelf beschermd worden. Ouders voelen vaak de neiging om de jeugdige onschuld van de kinderen zo lang mogelijk te laten duren, terwijl het kind niet kan wachten om de grenzen te verkennen en te verleggen. lees verder "Een tuin waar jij morgen zal leven"