Spring naar inhoud

Het Conciliair Proces 2.0

Het anti-klimaatgedrag van Trump, het ontbreken van een duidelijke klimaat- en energie-visie bij de VVD - en tot mijn verdriet ook al jarenlang bij het CDA -, er is al veel over geschreven. Dus nu maar even niet.
In Vrij Nederland van april 2017 stond een artikel met als kop: ‘Honger? Hier heb je een zonnepaneel’. Het VN-artikel bespreekt het boek: Eco-modernisme; Het nieuwe denken over groen en groei.

Ecomodernisme

De gedachte achter het eco-modernisme is, heel kort samengevat, dat de natuurlijke beperkingen zoals grondstoffenschaarste slechts uitdagingen zijn voor ons vernuft. Daar valt, vind ik, nog wel het nodige op af te dingen. Het idee dat verdere economische ontwikkeling leidend moet zijn, dat ons vernuft, bedoeld wordt nieuwe technologische ontwikkelingen en vooral uitvindingen, de oplossing voor klimaat- en milieuproblemen zullen leveren, is meer een geloof of een hoop, dan gebaseerd op feiten. Als technologie, en onze kennis - the mind of the universe - zoveel kan, waarom zijn er dan niet allang oplossingen voor bijvoorbeeld de ongelijke verdeling van voedsel en bestaanszekerheid, goed en toegankelijk onderwijs voor iedereen, voor het voorkomen van aanslagen en oorlogen, van kindermishandeling en –misbruik?

Prioriteiten

Toch is het goed om na te denken over wat er door eco-modernisten wordt gezegd en geschreven. Een aspect dat zij naar voren brengen is, zie de titel van het artikel in VN, dat milieu en klimaatverandering niet op de eerste plaats zouden moeten staan, maar op de tweede.
In de vorige eeuw is veel aandacht gegeven aan het zogenaamde Conciliaire Proces. Richard von Weiszäcker riep op tot een proces, om met kerken, andere gelovigen en eigenlijk alle mensen met elkaar te praten en te denken over het gezamenlijk oplossen van de grote wereldproblemen. Ik heb nog een, grotendeels versleten, conciliair-proces-das in regenboogkleuren. Daar ging het om gerechtigheid, vrede en heelheid van de schepping. En wat heel belangrijk was, in die volgorde. Ik weet dat deze drie problemen met elkaar samenhangen, maar ook dat er wel degelijk een rangorde moet zijn. Ik denk dat we als Kerk en Milieu samen met eco-modernisten over die volgorde verder zouden kunnen nadenken. We zouden een duidelijke visie moeten ontwikkelen: dít zijn de prioriteiten, dáár gaan we heen.

Juni 2017, Peter Builtjes